удостоверение
1) (действие) сведчанне, -ння
пасведчанне, -ння
засведчанне, -ння
2) (документ) сведчанне, -ння
удостоверение
1) (действие) сведчанне, -ння
пасведчанне, -ння
засведчанне, -ння
2) (документ) сведчанне, -ння
удостоверенный
пасведчаны
засведчаны
удостоверить
засведчыць
удостовериться
упэўніцца
пераканацца
удостоверять
удостоверяться
1) упэўнівацца
пераконвацца
2)
удостоенный
удастоены
(награждённый — ещё) ганараваны
удостоивать
удостоиваться
удостоить
(наградить — ещё) ганараваць