Verbum

удовлетворять

несовер.

1) (желание, просьбу) задавальняць, задавольваць, здавальняць

2) (обеспечивать) забяспечваць

удовлетворять провиантским довольствием — задавальняць правіянцкім забеспячэннем

3) (соответствовать) задавальняць (што), задавольваць (што), адпавядаць (чаму)

удовлетворять предъявляемым требованиям — задавальняць пастаўленыя патрабаванні (адпавядаць пастаўленым патрабаванням)

4) (делать довольным) здавольваць

удовлетворяться

1) здавольвацца

2) страд. задавальняцца, задавольвацца, здавальняцца

забяспечвацца

см. удовлетворять 1, 2

удовольствие

ср.

1) здавальненне, -ння ср.

(удовлетворение) задавальненне, -ння ср.

(приятность) прыемнасць, -ці жен.

испытывать удовольствие — адчуваць здавальненне (задавальненне, прыемнасць)

с удовольствием — з задавальненнем

2) (развлечение) забава, -вы жен.

(утеха) уцеха, -хі жен.

масса удовольствий — безліч уцех (забаў)

жить в своё удовольствие — жыць як душа жадае, жыць без клапот (без турбот)

удовольствоваться

совер. здаволіцца (чым и з чаго)

удод

зоол. удод, -да муж.

удодовые

мн. сущ. зоол. удодавыя, -вых

удодовый

удодавы

удой

с.-х. удой, род. удою муж.

удойливость

с.-х. удойлівасць, -ці жен.

удойливый

с.-х. удойлівы