Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

напудриться

напудрыцца

напульсник

напульснік, -ка муж.

напуск

муж.

1) (действие) напусканне, -ння ср., напуск, -ку муж.

2) (нависающая, выступающая часть чего-либо) напуск, -ку муж.

(крыши) падстрэшша, -шша ср.

напускать

несовер.

1) напускаць

(нагонять) наганяць

напускать страху (страх) на кого — напускаць (наганяць) страху на каго

2) (на кого — о внешнем виде, поведении) разг. напускаць

напускать на себя строгость — напускаць на сябе строгасць

3) (побуждать к нападению) напускаць

(пускать) пускаць

(натравливать) нацкоўваць

напускаться

1) (накидываться) накідацца, накідвацца

(нападать) нападаць, навальвацца

2) страд. напускацца

наганяцца

нацкоўвацца

см. напускать

напускной

1) напускны

(напущенный) напушчаны

2) перен. (деланный, притворный) напускны

няшчыры

(фальшивый) фальшывы

(искусственный) штучны

напустить

совер.

1) напусціць, мног. панапускаць

(нагнать) нагнаць

2) (кого-что на кого-что) напусціць, мног. панапускаць

(натравить) нацкаваць

напуститься

разг. (накинуться) накінуцца

(напасть) напасці, наваліцца

напутанный

наблытаны

напутать

совер. разг. наблытаць