Verbum

нрав

муж. нораў, -раву муж.

(характер) натура, -ры жен.

по нраву разг. — да спадобы

крутой нрав — круты нораў (крутая натура)

весёлый нрав — вясёлая натура

нравиться

несовер. падабацца

нравный

разг. з норавам, наравісты

(крутой) круты

(суровый) суровы

нравоописание

ср. уст. апісанне нораваў (звычаяў)

нравоучение

ср. (мораль) мараль, -лі жен.

(наставление) навучанне, -ння ср., павучанне, -ння ср.

(нотация) натацыя, -цыі жен.

нравоучение в басне — мараль у байцы

читать нравоучения — чытаць натацыі (мараль)

нравоучительно

нареч. навучальна, павучальна

нравоучительность

навучальнасць, -ці жен., павучальнасць, -ці жен.

нравоучительный

навучальны, павучальны

нравственность

маральнасць, -ці жен.

мараль, -лі жен.

человек высокой нравственности — чалавек высокай маралі (маральнасці)

нравственно-психологический

маральна-псіхалагічны