Verbum

налавливать

несовер. налоўліваць

налавливаться

страд. налоўлівацца

налагать

несовер. в разн. знач. накладаць, накладваць

налагать наказание — накладаць (накладваць) кару (пакаранне)

налагать взыскание — накладаць (накладваць) спагнанне

налагать обязанность — накладаць (накладваць) абавязак, (обязывать) абавязваць

налагать запрещение — накладаць (накладваць) забарону, забараняць

налагать штраф на кого — накладаць (накладваць) штраф на каго, штрафаваць

налагаться

страд. накладацца накладвацца

наладить

совер.

1) наладзіць, мног. паналаджваць

(привести в порядок — ещё) упарадкаваць

2) (заладить) прост. заладзіць

наладить своё — заладзіць сваё

наладиться

1) наладзіцца

упарадкавацца

2) (повадиться) прост. унадзіцца

(приспособиться, приноровиться) прыстасавацца

наладка

жен. тех. наладка, -кі жен., наладжванне, -ння ср.

наладочный

тех. наладачны

наладчик

тех. наладчык, -ка муж.

наладчица

наладчыца, -цы жен.