напустить

совер.

1) напусціць, мног. панапускаць

(нагнать) нагнаць

2) (кого-что на кого-что) напусціць, мног. панапускаць

(натравить) нацкаваць

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)