напускать

несовер.

1) напускаць

(нагонять) наганяць

напускать страху (страх) на кого — напускаць (наганяць) страху на каго

2) (на кого — о внешнем виде, поведении) разг. напускаць

напускать на себя строгость — напускаць на сябе строгасць

3) (побуждать к нападению) напускаць

(пускать) пускаць

(натравливать) нацкоўваць

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)