Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

удручать

несовер. гнясці, прыгнятаць, прыгнечваць

(печалить) засмучаць, засмучваць

эти обстоятельства в особенности удручали его — гэтыя абставіны асабліва гнялі (прыгняталі, прыгнечвалі, засмучалі, засмучвалі) яго

удручаться

засмучацца, засмучвацца

удручающий

1) прич. які (што) гняце, які (што) прыгнятае, які (што) прыгнечвае

які (што) засмучае, які (што) засмучвае

см. удручать

2) прил. засмучальны

(тягостный, гнетущий) цяжкі, гнятлівы

удручающий вид — засмучальны выгляд

удручающая тишина — цяжкая (гнятлівая) цішыня

удручение

ср. см. удручённость

удручённо

нареч. прыгнечана

засмучана

удручённость

прыгнечанасць, -ці жен.

(опечаленность) засмучанасць, -ці жен.

удручённый

прич., прил. прыгнечаны

(опечаленный) засмучаны

удручённое состояние — прыгнечаны (засмучаны) стан

удручённый человек — прыгнечаны (засмучаны) чалавек

удручённый взгляд — засмучаны позірк

удручить

совер. прыгнесці

(опечалить) засмуціць

удушать

несовер. прям., перен. душыць, задушваць

удушваць

удушаться

страд. душыцца, задушвацца

удушвацца