Verbum

удила

(ед. удило ср.) цуглі, -ляў ед. нет

закусить удила — разысціся ва ўсю

удилище

вудзільна, -на ср.

удильный

I рыб. вудзільны

II (прил. к удила) цуглевы

удильщик

вудзільшчык, -ка муж.

(рыбак) рыбак, -ка муж.

удильщица

вудзільшчыца, -цы жен.

рыбачка, -кі жен.

удирать

несовер. разг. уцякаць

удить

несовер. вудзіць, лавіць вудай

удиться

вудзіцца, лавіцца