упорядочиваться
возвр., страд. упарадкоўвацца
употребительность
ужывальнасць, -ці жен.
ужытнасць, -ці жен., частата ўжывання
употребительный
ужывальны
ужытны
быть употребительным — (часта) ужывацца
это слово очень употребительно — гэта слова вельмі часта ўжываецца
употребить
совер.
1) (использовать) скарыстаць, выкарыстаць, спатрэбіць
2) (применить) ужыць
3) (истратить) патраціць
см. употреблять
употребиться
скарыстацца, выкарыстацца, спатрэбіцца
употребление
ср.
1) (действие) скарыстанне, -ння ср., выкарыстанне, -ння ср.
неоконч. карыстанне, -ння ср., скарыстоўванне, -ння ср., выкарыстоўванне, -ння ср.
ужыванне, -ння ср.
трачанне, -ння ср.
способ употребления — спосаб ужывання (карыстання)
лекарство для внутреннего употребления — лякарства для ўнутранага ужывання
неправильное употребление — няправільнае выкарыстанне (ужыванне)
2) (состояние) ужытак, -тку муж., ужыванне, -ння ср.
в большом употреблении — у шырокім ужытку (шырока ужываецца)
вводить (входить) в употребление — уводзіць (уваходзіць) ва ўжытак
выходить из употребления — выходзіць з ужытку (з ужывання)
сделать хорошее употребление из чего-либо — добра выкарыстаць што-небудзь
вышедший из употребления — неўжывальны, які перастаў ужывацца (выкарыстоўвацца)
употреблённый
1) скарыстаны, выкарыстаны, спатрэблены
2) ужыты
3) патрачаны
см. употребить
употребляемый
1) прич. які (што) скарыстоўваецца, які (што) выкарыстоўваецца, які (што) спатрабляецца
які (што) ужываецца
які (што) траціцца
см. употреблять
2) прил. ужывальны