употребление
ср.
1) (действие) скарыстанне, -ння ср., выкарыстанне, -ння ср.
неоконч. карыстанне, -ння ср., скарыстоўванне, -ння ср., выкарыстоўванне, -ння ср.
ужыванне, -ння ср.
трачанне, -ння ср.
способ употребления — спосаб ужывання (карыстання)
лекарство для внутреннего употребления — лякарства для ўнутранага ужывання
неправильное употребление — няправільнае выкарыстанне (ужыванне)
2) (состояние) ужытак, -тку муж., ужыванне, -ння ср.
в большом употреблении — у шырокім ужытку (шырока ужываецца)
вводить (входить) в употребление — уводзіць (уваходзіць) ва ўжытак
выходить из употребления — выходзіць з ужытку (з ужывання)
сделать хорошее употребление из чего-либо — добра выкарыстаць што-небудзь
вышедший из употребления — неўжывальны, які перастаў ужывацца (выкарыстоўвацца)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)