употребление

ср.

1) (действие) скарыстанне, -ння ср., выкарыстанне, -ння ср.

неоконч. карыстанне, -ння ср., скарыстоўванне, -ння ср., выкарыстоўванне, -ння ср.

ужыванне, -ння ср.

трачанне, -ння ср.

способ употребления — спосаб ужывання (карыстання)

лекарство для внутреннего употребления — лякарства для ўнутранага ужывання

неправильное употребление — няправільнае выкарыстанне (ужыванне)

2) (состояние) ужытак, -тку муж., ужыванне, -ння ср.

в большом употреблении — у шырокім ужытку (шырока ужываецца)

вводить (входить) в употребление — уводзіць (уваходзіць) ва ўжытак

выходить из употребления — выходзіць з ужытку (з ужывання)

сделать хорошее употребление из чего-либо — добра выкарыстаць што-небудзь

вышедший из употребления — неўжывальны, які перастаў ужывацца (выкарыстоўвацца)

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)