вмиг нареч. мі́гам, умо́мант, ура́з.
вмина́ть несов.
1. (вдавливать во что-л.) уміна́ць, уціска́ць;
2. (делать вмятину) угіна́ць;
вмина́ться
1. (вдавливаться во что-л.) уміна́цца, уціска́цца;
2. (образовывать вмятину) угіна́цца; см. вмя́ться;
3. страд. уміна́цца, уціска́цца; угіна́цца; см. вмина́ть.