Verbum

вко́ванный укава́ны;

вкова́ть сов. укава́ць;

вко́вка ж. уко́ўванне, -ння ср.;

вко́вывание уко́ўванне, -ння ср.;

вко́вывать несов. уко́ўваць;

вко́вываться страд. уко́ўвацца.

вкогти́ться сов., охот. учапі́цца (кіпцюра́мі).

вкола́чивание убіва́нне, -ння ср., забіва́нне, -ння ср., уганя́нне, -ння ср.;

вкола́чивать несов., разг. убіва́ць, забіва́ць, уганя́ць;

вкола́чиваться страд. убіва́цца, забіва́цца, уганя́цца;