Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

потёк м. ра́га, -гі ж.

потёмки ед. нет по́цемкі, -мак, ед. по́цемак, -мку м.;

в потёмках папацёмку, упо́цемку;

в потёмках у няве́данні, у по́цемках;

чужа́я душа́ — потёмки посл. ≅ у душу́ не ўле́зеш; чужа́я душа́ як лес; чалаве́к — не арэ́х, не раску́сіш.

потёртость пацёртасць, -ці ж.;

потёртый

1. прич. пацёрты, пашарава́ны;

2. прил. пацёрты; (поношенный) пано́шаны.

поти́р церк. паці́р, -ра м.

потира́ть несов. паціра́ць; (тереть) це́рці;

потира́ть ру́ки паціра́ць ру́кі.

поти́скать сов., разг. паці́скаць.

потихо́ньку нареч., разг.

1. (без шума) паці́ху; (тихо, тихонько) ці́ха, ці́хенька;

2. (украдкой) цішко́м;

3. (медленно) пама́лу, паво́льна, паво́лі, памале́ньку.

поти́ше сравн. ст.

1. нареч. (тро́хі) цішэ́й;

говори́ поти́ше гавары́ цішэ́й;

2. прил. (тро́хі) цішэ́йшы;

э́та ко́мната поти́ше гэ́ты пако́й цішэ́йшы.

потка́ть сов. патка́ць.