опроки́дывание пераку́льванне, -ння 
Verbum
анлайнавы слоўнікопроки́дыватель 
опроки́дывать 
1. пераку́льваць, абаро́чваць; (вываливать) выва́льваць; выку́льваць; (валить) валі́ць, зва́льваць;
2. (заставлять отступать) 
3. 
опроки́дываться
1. пераку́львацца, абаро́чвацца;
2. (валиться) валі́цца, зва́львацца; (вываливаться) выва́львацца; выку́львацца; 
3. 
опроки́дывающийся 
опроки́нутый
1. пераку́лены, абе́рнуты; вы́валены; вы́кулены; пава́лены, зва́лены;
2. адкі́нуты, збі́ты; 
опроки́нуть 
1. перакулі́ць, абярну́ць; (вывалить) вы́валіць; вы́куліць; (повалить) павалі́ць, звалі́ць;
2. (выпить) 
3. (заставить отступить) 
4. 
опроки́нуть все расчёты разбуры́ць усе́ разлі́кі;
опроки́нуться
1. перакулі́цца, абярну́цца;
2. (повалиться) павалі́цца, звалі́цца; (вывалиться) вы́валіцца; вы́куліцца.
опроме́тчиво 
опроме́тчивость неабду́манасць, -ці