Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

вплёснутый уплю́хнуты, улі́ты.

вплотну́ю нареч.

1. шчы́льна, шчы́тна, ушчыльну́ю, усуты́ч; сущ. м. и ср.) да са́мага, сущ. ж.) да са́май, ве́льмі блі́зка;

парохо́д подошёл вплотну́ю к при́стани парахо́д падышо́ў да са́май пры́стані;

2. перен. (непосредственно) непасрэ́дна; (всерьёз) усур’ёз; (как следует) як ма́е быць; (по-настоящему) па-сапра́ўднаму;

подойти́ к вопро́су вплотну́ю падысці́ да пыта́ння непасрэ́дна;

на́до приня́ться за рабо́ту вплотну́ю трэ́ба ўзя́цца за рабо́ту як ма́е быць (па-сапра́ўднаму).

вплоть / вплоть до… аж да…, да са́мага (са́мых)…;

вплоть до утра́ аж да ра́ніцы, да са́май ра́ніцы.

вплыва́ть несов., прям., перен. уплыва́ць.

вплыть сов., прям., перен. уплы́сці, уплы́ць.

впова́лку нареч., разг. по́катам, упо́кат.

вполгла́за нареч., прост., прям., перен. кра́ем во́ка, адны́м во́кам;

смотре́ть вполгла́за глядзе́ць кра́ем во́ка;

спать вполгла́за спаць адны́м во́кам.

вполго́лоса нареч. напаўго́ласу; (тихо) ці́ха.

вполза́ние

1. упаўза́нне, -ння ср.;

2. (наверх) успаўза́нне, -ння ср.;

вполза́ть несов.

1. упаўза́ць;

2. (наверх) успаўза́ць;