Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

подвига́ться несов., возвр., страд. пасо́ўвацца.

подви́д биол. падві́д, -ду м.;

подвидово́й падвідавы́.

подви́жка ж.

1. геол. зрушэ́нне, -ння ср.;

2. перен. зрух, род. зру́ху м.;

произошла́ значи́тельная подви́жка в рабо́те адбы́ўся зна́чны зрух у пра́цы.

подви́жник прям., перен. падзві́жнік, -ка м.;

подви́жница падзві́жніца, -цы ж.;

подви́жнический падзві́жніцкі;

подви́жничество рел., книжн. падзві́жніцтва, -ва ср.

подвижногру́дые мн., сущ., зоол. рухомагру́дыя, -дых.

подвижно́й и подви́жный

1. (двигающийся, передвижной) рухо́мы;

подвижно́е равнове́сие хим. рухо́мая раўнава́га;

подвижно́е ударе́ние лингв. рухо́мы на́ціск;

подвижно́й лазаре́т рухо́мы лазарэ́т;

подвижно́й мост рухо́мы мост;

2. (отличающийся лёгкостью, живостью в движениях) руха́вы; (живой) жва́вы; (гибкий) гі́бкі, гну́ткі;

подвижный ребёнок жва́вае (руха́вае) дзіця́;

подвижно́й ум перен. гі́бкі (гнуткі) ро́зум;

подвижное лицо́ руха́вы твар;

подвижные и́гры руха́выя (жва́выя) гу́льні.