Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

сопряжённость звя́занасць, -ці ж., спалу́чанасць, -ці ж.;

сопряжённый звя́заны, спалу́чаны;

сопряжённые то́чки физ. спалу́чаныя пу́нкты;

сопряжённые рессо́ры техн. спалу́чаныя рысо́ры.

сопря́чь сов., книжн., спец. спалучы́ць.

сопу́тствие спадаро́жнічанне, -ння ср.;

сопу́тствовать несов.

1. спадаро́жнічаць; (идти вместе) ісці́ ра́зам;

2. перен. (происходить одновременно) адбыва́цца адначасо́ва;

сопу́тствующий

1. прич. які́ (што) спадаро́жнічае, які́ (што) ідзе́ ра́зам; які́ (што) адбыва́ецца адначасо́ва; см. сопу́тствовать;

2. прил. спадаро́жны; адначасо́вы; звя́заны з гэ́тым;

сопутствую́щие обстоя́тельства звя́заныя з гэ́тым (адначасо́выя) акалі́чнасці.

сор м. сме́цце, -цця ср.;

выноси́ть сор из избы́ выно́сіць сме́цце з ха́ты.

соразме́ренный суразме́раны; разлі́чаны ў адпаве́днасці (з чым);

соразме́рить сов. суразме́раць; разлічы́ць у адпаве́днасці (з чым);

соразме́рно нареч. суразме́рна; адпаве́дна (з чым);