Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

подколе́нный анат. падкале́нны;

подколе́нок анат. падкале́нак, -нка м.

подко́лка ж., разг. падко́лка, -кі ж., падко́лванне, -ння ср.; шпі́лька, -кі ж., падшпі́льванне, -ння ср.; см. подка́лыватьI 1.

подколо́дный / подколо́дная змея́ фольк., бран. гад падкало́дны (папаўзу́чы); га́дзіна падкало́дная; вужа́ка зякра́тая; вы́паўзень змяі́ны; по́гань чарава́тая.

подколоти́ть сов., разг. падбі́ць.

подко́лотыйI

1. падко́латы; падшпі́лены;

2. падко́латы; см. подколо́тьI.

подко́лотыйII падко́латы; см. подколо́тьII.

подколо́тьI сов.

1. (приколоть, заколоть) падкало́ць; (шпилькой, булавкой) падшпілі́ць;

2. перен., разг. падкало́ць.

подколо́тьII сов. (наколоть дополнительно) разг. падкало́ць;

подколо́ть дров ещё падкало́ць дроў яшчэ́.

подколо́ченный падбі́ты; см. подколоти́ть.