Verbum

сообщи́ться перада́цца.

соо́бщник саўдзе́льнік, -ка м., супо́льнік, -ка м., удзе́льнік, -ка м.; уст. хаўру́снік, -ка м.;

соо́бщница саўдзе́льніца, -цы ж., супо́льніца, -цы ж., удзе́льніца, -цы ж.; уст. хаўру́сніца, -цы ж.;

соо́бщнический саўдзе́льніцкі, супо́льніцкі; уст. хаўру́сніцкі;

соо́бщничество ср. саўдзе́л, -лу м., супо́льніцтва, -ва ср.; уст. хаўру́с, -су м.

соопеку́н суапяку́н, -пекуна́ м.

соорганиза́тор суарганіза́тар, -ра м.

сооруди́ть сов.

1. (построить) збудава́ць;

2. (сделать, приготовить) разг. змайстрава́ць.

сооружа́ть несов.

1. (строить) будава́ць, збудо́ўваць;

2. (делать, приготовлять) разг. майстрава́ць;

сооружа́ться страд.

1. будава́цца, збудо́ўвацца;

2. майстрава́цца; см. сооружа́ть.