Verbum

сообрази́тельность ке́млівасць, -ці ж., ке́мнасць, -ці ж., ця́млівасць, -ці ж.;

сообрази́тельный ке́млівы, ке́мны, ця́млівы.

сообрази́ть сов.

1. (сопоставить, обдумать) узва́жыць, абмеркава́ць;

2. (понять, догадаться) зразуме́ць, уця́міць, сця́міць, ске́міць.

сообра́зно нареч. адпаве́дна (чаму), зго́дна (з чым);

сообра́зность адпаве́днасць, -ці ж., зго́днасць, -ці ж.;

сообра́зный адпаве́дны (чаму), зго́ны (з чым);

ни с чем не сообра́зный ні на што не падо́бны.

сообразо́ванный узго́днены;

сообразова́ть книжн.

1. сов. узгадні́ць, пагадзі́ць;

2. несов. узгадня́ць, пагаджа́ць;

сообразова́ть свои́ де́йствия с зако́нами узгадні́ць (узгадня́ць) свае́ дзе́янні з зако́намі;

сообразова́ться

1. сов. зрабі́ць у адпаве́днасці (з чым);

2. несов. рабі́ць (дзе́йнічаць) у адпаве́днасці (з чым);

сообразова́ться с ме́стными усло́виями зрабі́ць (рабі́ць, дзе́йнічаць) у адпаве́днасці з мясцо́вымі ўмо́вамі.

сообразо́вывать несов., книжн. узгадня́ць, пагаджа́ць; см. сообразова́ть;