Verbum

полуно́чник разг. паўно́чнік, -ка м., начні́к, -ка́ м.;

полуно́чница

1. разг. паўно́чніца, -цы ж.; начні́ца, -цы ж.;

2. см. полуно́щница;

полуно́чничать несов. сядзе́ць (працава́ць, гуля́ць и т. п.) да по́зняй но́чы; паўно́чнічаць.

полуно́чный паўно́чны.

полуно́щник м., уст., см. полуно́чник.

полуно́щница сущ., церк. усяно́чная, -най;

полуно́щный поэт., уст., см. полно́чный.

полуобезья́на паўма́лпа, -пы ж.

полуо́бморок м. паўнепрыто́мнасць, -ці ж.;

полуо́бморочный паўнепрыто́мны.