Verbum

совладе́лец саўлада́льнік, -ка м.;

совладе́лица саўлада́льніца, -цы ж.;

совладе́ние саўлада́нне, -ння ср.;

совладе́ть несов., юр. саўлада́ць, суме́сна ўлада́ць.

совлека́ть несов., уст. сця́гваць, зрыва́ць, здзіра́ць; см. совле́чь;

совлека́ться страд. сця́гвацца, зрыва́цца, здзіра́цца.

совлече́ние уст. сця́гванне, -ння ср., зрыва́нне, -ння ср., здзіра́нне, -ння ср.;

совлечённый сця́гнуты, сарва́ны, здзёрты.

совле́чь сов., уст. сцягну́ць, сарва́ць, садра́ць;

◊

совле́чь с пра́вильного пути́ збіць з пра́вільнай даро́гі (з пра́вільнага шля́ху).

совмести́мость сумяшча́льнасць, -ці ж.;