Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

ополя́ченный апаля́чаны;

ополя́чивание апаля́чванне, -ння ср.;

ополя́чивать несов. апаля́чваць;

ополя́чиваться возвр., страд. апаля́чвацца;

ополя́чить сов. апаля́чыць;

ополя́читься апаля́чыцца.

опо́мниться сов.

1. (очнуться от обморока) апрыто́мнець, ачну́цца;

2. (одуматься) апа́мятацца, абду́мацца.

опопана́кс бот. апапана́кс, -су м.

опо́р / во весь опо́р наўска́ч, стрымгало́ў, як мага́, обл. як вы́сцігнуць.

опо́ра ж., в разн. знач. апо́ра, -ры ж., апі́рышча, -шча ср.;

то́чка опо́ры пункт апо́ры;

ста́рший сын — опо́ра семьи́ старэ́йшы сын — апо́ра (апі́рышча) сям’і́.