почини́ть сов., прям., перен. папра́віць, адрамантава́ць; (положить заплаты) пала́таць, пала́піць.
почи́нка ж. папра́ўка, -кі ж.; рамо́нт, -ту м.;
отда́ть в почи́нку адда́ць папра́віць (адда́ць у папра́ўку, у рамо́нт).
почи́ночный рамо́нтны; папра́вачны;
почи́ночная мастерска́я рамо́нтная майстэ́рня;
почи́нщик рамо́нтнік, -ка м.; папра́ўшчык, -ка м.;
почи́нщица рамо́нтніца, -цы ж.; папра́ўшчыца, -цы ж.;
починя́ть несов. папраўля́ць, пра́віць; рамантава́ць; (накладывать заплаты) ла́таць; ла́піць;
починя́ться страд. папраўля́цца, пра́віцца; рамантава́цца; ла́тацца, ла́піцца.
почири́кать сов. пацвы́ркаць, пацыры́каць.
почи́стить сов., в разн. знач. пачы́сціць, (долго, неоднократно) папачышча́ць, папачы́сціць;
почи́ститься пачы́сціцца.