Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

похвата́ть сов., разг. пахапа́ць, пахвата́ць.

похвора́ть сов., разг. пахварэ́ць, (долго, неоднократно) папахво́рваць, папахварэ́ць.

похити́тель зло́дзей, -дзея м., выкрада́льнік, -ка м.;

похити́тельница зладзе́йка, -кі ж., выкрада́льніца, -цы ж.

похи́тить сов.

1. вы́красці, мног. павыкрада́ць, павыкра́дваць, укра́сці, скра́сці;

похи́тить докуме́нты вы́красці (укра́сці, скра́сці) дакуме́нты;

2. перен. забра́ць, мног. пазабіра́ць; узя́ць;

смерть похи́тила его́ смерць забра́ла яго́.

похитри́ть сов., разг. пахітры́ць, пахітрава́ць.

похихи́кать сов., разг. пахіхі́каць;

похихи́кивать несов., разг. пахіхі́кваць.

похища́ть несов. выкрада́ць, кра́сці; см. похи́тить 1;

похища́ться страд. выкрада́цца, кра́сціся;