Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

подкати́ть сов.

1. падкаці́ць;

2. (быстро подъехать, подвезти к остановке) падкаці́ць, пад’е́хаць; падве́зці;

3. (о внезапном чувстве боли, тяжести) разг. падкаці́ць, падкаці́цца; (подступить) падступі́ць; см. подка́тывать;

подкати́ть глаза́ закаці́ць во́чы;

подкати́ться в разн. знач. падкаці́цца.

подка́тка ж., разг. падка́тка, -кі ж., падко́чванне, -ння ср.;

подка́тчик спец. падка́тчык, -ка м.;

подка́тчица падка́тчыца, -цы ж.;

подка́тывание падко́чванне, -ння ср.;

подка́тывать несов.

1. падко́чваць;

2. (быстро подъезжать, подвозить к остановке) падка́тваць, пад’язджа́ць; падво́зіць;

3. чаще безл. (о внезапном чувстве боли, тяжести), разг. падко́чваць, падко́чвацца; (поступать) падступа́ць;

подка́тывает под го́рло падступа́е да го́рла;

ком подка́тывает к го́рлу ком падко́чваецца да го́рла;

подка́тываться возвр., страд. падко́чвацца; см. подкати́ться, подка́тывать.

подка́чанный падпампава́ны;

подкача́ть сов.

1. падпампава́ць;

2. перен., прост. падкача́ць;

не подкача́й! разг. не падкача́й!