Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

вырыва́тьI несов.

1. (выдёргивать) вырыва́ць;

вырыва́ть зуб вырыва́ць зуб;

2. (игрывать) выдзіра́ць;

вырыва́ть листы́ из кни́ги выдзіра́ць лісты́ з кні́гі.

вырыва́тьII несов. (выкапывать) выко́пваць; (рылом — о животных) вырыва́ць.

вырыва́тьсяI несов.

1. вырыва́цца;

2. (отрываться) выдзіра́цца; см. вы́рваться;

3. страд. вырыва́цца; выдзіра́цца; см. вырыва́тьI.

вырыва́тьсяII несов., возвр., страд. (выкапываться) выко́пвацца.

вы́рытый вы́капаны, мног. павыко́пваны; вы́рыты, мног. павырыва́ны; см. вы́рыть;

вы́рыть сов.

1. вы́капаць, мног. павыко́пваць; (рылом — о животных) вы́рыць, мног. павырыва́ць;

2. (копая, добыть) вы́капаць, мног. павыко́пваць.

вы́рядить сов., прост. вы́страіць, прыбра́ць, мног. папрыбіра́ць, убра́ць, мног. паўбіра́ць;

вы́рядиться вы́страіцца, прыбра́цца, мног. папрыбіра́цца, убра́цца, мног. паўбіра́цца;

выряжа́ть несов., разг. выстро́йваць, прыбіра́ць, убіра́ць;

выряжа́ться возвр., страд. выстро́йвацца, прыбіра́цца, убіра́цца;