вырыва́тьI
1. (выдёргивать) вырыва́ць;
вырыва́ть зуб вырыва́ць зуб;
2. (игрывать) выдзіра́ць;
вырыва́ть листы́ из кни́ги выдзіра́ць лісты́ з кні́гі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
вырыва́тьI
1. (выдёргивать) вырыва́ць;
вырыва́ть зуб вырыва́ць зуб;
2. (игрывать) выдзіра́ць;
вырыва́ть листы́ из кни́ги выдзіра́ць лісты́ з кні́гі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)