Verbum

среднесу́точный сярэднясу́тачны.

среднетехни́ческий сярэднетэхні́чны.

среднеязы́чный лингв. сярэднеязы́чны.

сре́дний

1. в разн. знач. сярэ́дні;

сре́дний па́лец сярэ́дні па́лец;

сре́дний во́зраст сярэ́дні ўзрост;

сре́дняя величина́ сярэ́дняя велічыня́;

сре́днее арифмети́ческое мат. сярэ́дняе арыфметы́чнае;

сре́дний за́работок сярэ́дні зарабо́так (заро́бак);

сре́днее образова́ние сярэ́дняя адука́цыя;

сре́днее у́хо анат. сярэ́дняе ву́ха;

сре́дняя шко́ла сярэ́дняя шко́ла;

сре́дние спосо́бности сярэ́днія здо́льнасці;

2. (посредственный) разг. сярэ́дні; пасрэ́дны, та́к сабе́;

сре́дний учени́к сярэ́дні (пасрэ́дны) ву́чань;

3. грам. сярэ́дні; (о роде) нія́кі;

сре́дний зало́г сярэ́дні стан;

сре́дний род нія́кі род;

◊

в сре́днем, сре́дним число́м у сярэ́днім;

вы́ше, ни́же сре́днего вышэ́й, ніжэ́й сярэ́дняга;

не́что сре́днее не́шта сярэ́дняе;

сре́дней руки́ сярэ́дні, та́к сабе́;

сре́дних лет сярэ́дніх гадо́ў.

сре́дник м.

1. тип., техн. сярэ́днік, -ка м.;

2. плотн. папяро́чка, -кі ж.

Сре́дняя А́зия Сярэ́дняя А́зія.

средокре́стие архит. сяродкры́жжа, -жжа ср.

средосте́ние ср.

1. анат. міжсце́нне, -ння ср.;

2. перен., книжн. (преграда) перашко́да, -ды ж., перагаро́дка, -кі ж.;

средосте́нный анат. міжсце́нневы.

средото́чие ср. (асно́ўны) цэнтр.