сращённый
1. зро́шчаны;
2. злу́чаны, зро́шчаны; зва́раны;
3. з’ядна́ны; см. срасти́ть.
сра́щивание
1. зро́шчванне, -ння ср.;
2. злучэ́нне, -ння ср., зро́шчванне, -ння ср.; зва́рванне, -ння ср.;
3. з’ядно́ўванне, -ння ср.; см. сра́щивать;
4. (слияние, тесное соединение) зро́шчванне, -ння ср.;
сра́щивание промы́шленного капита́ла с ба́нковским эк. зро́шчванне прамысло́вага капіта́лу з ба́нкаўскім;
сра́щивать несов.
1. (заставлять срастаться) зро́шчваць;
2. техн. (соединять концы, края) злуча́ць, зро́шчваць; (сваривать) зва́рваць;
3. перен. з’ядно́ўваць;
сра́щиваться
1. техн. (соединяться вместе концами, краями) злуча́цца, зро́шчвацца; (свариваться) зва́рвацца;
2. (о капиталах, монополиях и т. п.) зро́шчвацца;
3. страд. зро́шчвацца; злуча́цца; зва́рвацца; з’ядно́ўвацца; см. сра́щивать.
среаги́ровать сов. зрэагава́ць.
сре́бреник ист. срэ́бранік, -ка м.;
◊
прода́ть за три́дцать сре́бреников прада́ць за тры́ццаць срэ́бранікаў.
сребри́стый уст. серабры́сты;
сребри́ть несов., уст. серабры́ць;
сребри́ться возвр., страд., уст. серабры́цца.
сребро́ уст. срэ́бра, -ра ср.;