Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

почеса́ть сов.

1. (поскрести) пачу́хаць, (долго, неоднократно) разг. папачу́хваць, папачу́хаць;

почеса́ть но́гу пачу́хаць нагу́;

2. (лён, волосы) пачаса́ць, (много, неоднократно) разг. папачэ́сваць, папачаса́ць;

почеса́ться

1. пачу́хацца, (долго, неоднократно) разг. папачу́хвацца, папачу́хацца;

2. (позудеть) безл. пасвярбе́ць.

по́честь ж. ушанава́нне, -ння ср.; (почёт) паша́на, -ны ж.; (уважение) пава́га, -гі ж.;

вое́нные по́чести вае́нныя ўшанава́нні;

воздава́ть по́чести ушано́ўваць, аддава́ць паша́ну.

поче́сть сов., уст. палічы́ць; (признать) прызна́ць.

почесу́ха ж., разг. сверб, род. све́рбу м.

по́чечник разг. ны́рачнік, -ка м.

почечнока́менный нырачнакаме́нны.

по́чечныйI бот. пупы́шкавы.

по́чечныйII анат. ны́рачны.

почечу́й уст. гемаро́й, -ро́ю м.;