Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

опаха́ло ср.

1. (веер) ве́ер, род. ве́ера м.;

2. в др. знач. ма́хала, -ла ср.

опа́ханный абара́ны, мног. паабво́рваны;

опаха́ть сов. абара́ць, мног. паабво́рваць.

опа́хиваниеI с.-х. абво́рванне, -ння ср.; см. опа́хиватьI.

опа́хиваниеII

1. абве́йванне, -ння ср.;

2. абма́хванне, -ння ср.; см. опа́хиватьII.

опа́хиватьI несов. (вспахивать вокруг чего-л.) абво́рваць.

опа́хиватьII несов.

1. (обдавать струёй чего-л.) абве́йваць;

2. (махая чем-л., создавать движение воздуха) прост. абма́хваць.

опа́хиватьсяI несов., страд. абво́рвацца; см. опа́хиватьI.

опа́хиватьсяII несов., страд.

1. абве́йвацца;

2. абма́хвацца; см. опа́хиватьII.

опахну́ть сов.

1. (обдать струёй чего-л.) абве́яць;

2. (махнув чем-л., создать движение воздуха) прост. абмахну́ць.