посрами́ться книжн. абнясла́віцца;
посрамле́ние ср., книжн.
1. (действие) зганьбава́нне, -ння ср., аганьбава́нне, -ння ср.; знеслаўле́нне, -ння ср., абнясла́ўленне, -ння ср.; выкрыццё, -цця́ ср., выкрыва́нне, -ння ср.; см. посрами́ть;
2. (срам) со́рам, -му м.; (позор) га́ньба, -бы ж.;
посрамлённый
1. пасаро́млены; зганьбава́ны; знясла́ўлены, абнясла́ўлены;
2. вы́крыты; см. посрами́ть;
посрамля́ть несов.
1. саро́міць, сарамаці́ць; (позорить) га́ньбіць, ганьбава́ць; нясла́віць, знеслаўля́ць;
2. (обличать) выкрыва́ць;
посрамля́ться
1. абнеслаўля́цца;
2. страд. саро́міцца, сарамаці́цца; га́ньбіцца, ганьбава́цца; нясла́віцца, знеслаўля́цца; выкрыва́цца; см. посрамля́ть.
посреди́
1. нареч. пасярэ́дзіне;
2. предлог с род. сяро́д (каго, чаго), пасяро́д (каго, чаго), пасярэ́дзіне (каго, чаго);
посре́дник пасярэ́днік, -ка м., пасрэ́днік, -ка м.;
посре́дница пасярэ́дніца, -цы ж., пасрэ́дніца, -цы ж.;
посре́дничать несов., разг. пасярэ́днічаць, пасрэ́днічаць;