поспеша́ть
Verbum
анлайнавы слоўнікпоспеши́ть
поспе́шно
поспе́шность паспе́шнасць, -ці
поспе́шный паспе́шны.
поспле́тничать
поспо́рить
1. паспрача́цца;
2. (заключить пари) залажы́цца, пайсці́ ў закла́д;
3. (вступить в состязание, в спор)
мы ещё поспо́рим с тобо́й мы яшчэ́ пазмага́емся з табо́й.
поспосо́бствовать
поспра́шивать и поспроси́ть
1. папыта́ць (у каго), папыта́цца (у каго), запыта́ць (у каго), запыта́цца (у каго);
2. папыта́ць (каго), запыта́ць (каго).
посрами́ть
1. пасаро́міць,
посрами́ть озорника́ пасаро́міць (пасарамаці́ць) гарэ́зу;
2. (обличить) вы́крыць;
посрами́ть глупца́ вы́крыць ду́рня;