поглоща́ться
1. паглына́цца; (вбираться, впитываться) убіра́цца; (впиваться) упіва́цца; (всасываться) усмо́ктвацца;
2. страд. паглына́цца; з’яда́цца; пажыра́цца; убіра́цца; упіва́цца; усмо́ктвацца; адыма́цца, адбіра́цца; см. поглоща́ть;
поглоща́ющий
1. прич. які́ (што) паглына́е; які́ (што) з’яда́е; які́ (што) пажыра́е; які́ (што) убіра́е; які́ (што) упіва́е; які́ (што) усмо́ктвае; які́ (што) адыма́е, які́ (што) адбіра́е; які́ (што) захапля́е; см. поглоща́ть;
2. прил., физ. паглына́льны;
поглоще́ние паглына́нне, -ння ср.; з’яда́нне, -ння ср.; пажыра́нне, -ння ср.; убіра́нне, -ння ср.; упіва́нне, -ння ср.; усмо́ктванне, -ння ср.; см. поглоща́ть;
поглощённый паглыну́ты; з’е́дзены; пажо́рты; увабра́ны; упі́ты; усмакта́ны; захо́плены; см. поглоти́ть.
поглу́бже сравн. ст.
1. нареч. (тро́хі) глыбе́й;
опуска́й поглу́бже апуска́й глыбе́й;
2. прил. (тро́хі) глыбе́йшы;
тот руче́й поглу́бже той руча́й глыбе́йшы.
поглуми́ться сов. паздзе́кавацца, (долго, неоднократно) разг. папаздзе́кавацца, пакпіць (з каго, чаго); (долго, неоднократно) разг. папакпі́ць (з каго, чаго).
поглупе́е сравн. ст.
1. нареч. (тро́хі) дурне́й; (бессмысленнее) больш бязглу́зда; (нелепее) больш недарэ́чна;
2. прил. (тро́хі) дурне́йшы; (бессмысленнее) больш бязглу́зды; (нелепее) больш недарэ́чны.
поглупе́ть сов. падурне́ць.
погляде́ть сов.
1. паглядзе́ць;
2. (присмотреть) падагляда́ць (каго, што); (последить) пасачы́ць, папільнава́ць; см. гляде́ть;
погляде́ться паглядзе́цца.