Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

поджа́тыйI

1. падку́рчаны, падагну́ты; падту́лены; сці́снуты, сту́лены, сця́ты;

2. прыці́снуты; см. поджа́тьI;

поджа́тыйII паджа́ты; см. поджа́тьII.

поджа́тьI сов.

1. (ноги) падку́рчыць, мног. пападку́рчваць, падагну́ць, мног. пападгіна́ць; (хвост) падку́рчыць, мног. пападку́рчваць, падці́снуць, мног. пападціска́ць, падтулі́ць, мног., разг. пападту́льваць; (губы) сці́снуць, мног. пасціска́ць, стулі́ць, сцяць;

2. разг. прыці́снуць, мног. папрыціска́ць; см. поджима́ть;

поджа́ть хвост падтулі́ць хвост.

поджа́тьII сов., разг. (сжать дополнительно) паджа́ць;

поджа́ть пшени́цу паджа́ць пшані́цу.

поджа́ться сов.

1. (о ногах) падку́рчыцца, падагну́цца; (о хвосте) падці́снуцца, падку́рчыцца, падтулі́цца; (о губах) сці́снуцца, стулі́цца, сця́цца;

2. (прижаться) разг. прыці́снуцца.

поджелу́дочный анат. падстра́ўнікавы;

поджелу́дочная железа́ падстра́ўнікавая зало́за.

подже́чь сов., в разн. знач. падпалі́ць, мног. пападпа́льваць.

поджива́ть несов., разг. паджыва́ць, зажыва́ць, падго́йвацца, гаі́цца.

подживи́ть сов., разг. паджыві́ць, падгаі́ць;

подживлённый паджы́ўлены, падго́ены;