Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

полоса́ ж.

1. паласа́, -сы́ ж., пало́са, -сы ж., мн. пало́сы;

полоса́ желе́за паласа́ (пало́са) жале́за;

полоса́ мате́рии паласа́ (пало́са) матэ́рыі;

тёмная полоса́ ле́са на горизо́нте цёмная паласа́ (пало́са) ле́су на гарызо́нце;

по́лосы спе́ктра пало́сы спе́ктра;

со́лнечный луч тяну́лся све́тлой полосо́й со́нечны праме́нь цягну́ўся све́тлай паласо́й (пало́сай);

дождь прошёл полосо́й дождж прайшо́ў паласо́й (пало́сай);

2. (зона) зо́на, -ны ж.; паласа́, -сы́ ж.;

полоса́ отчужде́ния ж.-д. паласа́ адчужэ́ння;

чернозёмная полоса́ чарназёмная паласа́о́на);

лесна́я полоса́ лясна́я паласа́о́на);

3. (период) перы́яд, -ду м.; паласа́, -сы́ ж.;

полоса́ реа́кции перы́яд (паласа́) рэа́кцыі;

полоса́ хоро́шей пого́ды перы́яд до́брага надво́р’я;

са́мая счастли́вая полоса́ его́ жи́зни са́мы шчаслі́вы перы́яд (са́мая шчаслі́вая паласа́) яго́ жыцця́;

4. тип. паласа́, -сы́ ж.

полоса́тик зоол. паласа́цік, -ка м.

полоса́тость паласа́тасць, -ці ж.;

полоса́тый паласа́ты.

поло́ска уменьш. пало́ска, -кі ж.

полоска́ние паласка́нне, -ння ср.;

полоска́тельница паласка́льніца, -цы ж.;

полоска́тельный паласка́льны;

полоска́ть несов.

1. паласка́ць;

полоска́ть бельё паласка́ць бялі́зну;

полоска́ть рот паласка́ць рот;

2. перен. (ветром) паласка́ць, развява́ць; (трепать) трапа́ць;

полоска́ться

1. (плескаться в воде) плю́хацца, бо́ўтацца;

2. перен. (колебаться от ветра) паласка́цца, трапята́цца;

3. страд. паласка́цца; см. полоска́ть 1.