Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

поощрённый заахво́чаны; падтры́ма́ны; см. поощря́ть;

поощри́тельно нареч. заахво́чвальна;

поощри́тельный заахво́чвальны;

поощри́тельный тон заахво́чвальны тон;

поощри́ть сов. заахво́ціць; (поддержать одобрением, похвалой, наградой) падтрыма́ць (адабрэ́ннем, пахвало́й, узнагаро́дай);

поощря́ть несов. заахво́чваць; (поддерживать одобрением, похвалой, наградой) падтры́мліваць (адабрэ́ннем, пахвало́й, узнагаро́дай);

оте́ц поощря́л заня́тия сы́на жи́вописью ба́цька заахво́чваў сы́на да заня́ткаў жы́вапісам (падтры́мліваў заня́ткі сы́на жы́вапісам);

поощря́ться страд. заахво́чвацца; падтры́млівацца.

попI разг. поп, род. папа́ м.;

како́в поп, тако́в и прихо́д погов., уст. яка́я ра́да, така́я і грама́да.

попII разг. (рюха) поп, род. папа́ м.;

ста́вить, поста́вить на попа́ прост. старчако́м (старчма́) станаві́ць.

попада́ние папада́нне, -ння ср.;

прямо́е попада́ние прамо́е папада́нне.

попа́дать сов. папа́даць; павалі́цца.