Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

понука́ть несов., прям., перен. пану́кваць, падганя́ць.

пону́р техн. пану́р, -ра м.

пону́ренный пану́раны; (опущенный) апу́шчаны; см. пону́рить;

пону́ривать несов. пану́рваць, апуска́ць;

пону́рить сов. пану́рыць; (опустить) апусці́ць, мног. паапуска́ць;

пону́рить го́лову пану́рыць (апусці́ць) галаву́;

пону́риться пану́рыцца; (о голове) апусці́цца;

пону́рость пану́расць, -ці ж.;

пону́рый пану́ры.

по́нчик по́нчык, -ка м.

по́нчо по́нча нескл., ср.