Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

срами́ться сарамаці́цца;

срамни́к сараматні́к, -ка́ м.;

срамни́ца сараматні́ца, -цы ж.;

срамно́й сараматны́;

срамны́е слова́ сараматны́я (бры́дкія) сло́вы.

срамота́ ж., разг. сарамата́, -ты́ ж., со́рам, -му м.

сраста́ние зраста́нне, -ння ср.;

сраста́ться несов. зраста́цца;

срасти́сь сов. зрасці́ся, мног. пазраста́цца;

срасти́ть сов.

1. (заставить срастись) зрасці́ць;

срасти́ть сло́манную кость зрасці́ць злама́ную косць;

2. техн. (соединить концы, края) злучы́ць, зрасці́ць; (сварить) звары́ць;

срасти́ть провода́ злучы́ць правады́;

срасти́ть кана́т зрасці́ць кана́т;

срасти́ть стальны́е пли́ты звары́ць стальны́я плі́ты;

3. перен. з’ядна́ць.

сраще́ние

1. (действие) зрашчэ́нне, -ння ср.; неоконч. зро́шчванне, -ння ср.;

2. (образование) зрашчэ́нне, -ння ср.;

сраще́ние ко́сти по́сле перело́ма зрашчэ́нне ко́сці пасля́ перало́му;

фразеологи́ческое сраще́ние лингв. фразеалагі́чнае зрашчэ́нне;