попетуши́ться сов., разг. пахрабры́цца; (погорячиться) пагарачы́цца.
попе́ть сов. паспява́ць; (много, неоднократно) папаспява́ць, папе́ць; (много, неоднократно) разг. папапява́ць, папапе́ць.
попеча́литься сов. пасмуткава́ць, пасмуці́цца, пажуры́цца, памарко́ціцца; (погрустить) пасумава́ць.
попеча́тать сов. падрукава́ць.
попече́ние ср.
1. (покровительство, помощь) апе́ка, -кі ж. (над кім, над чым), апекава́нне, -ння ср. (над кім, над чым); (забота) кло́пат, -ту м.; (наблюдение) нагля́д, -ду м. (над кім, над чым); (иждивение) утрыма́нне, -ння ср. (каго, чаго);
оста́вить на чьё-л. попече́ние пакі́нуць пад чыі́м-не́будзь нагля́дам;
име́ть попече́ние апекава́цца, клапаці́цца;
име́ть на попече́нии мець на ўтрыма́нні (пад апе́кай, пад нагля́дам);
◊
отложи́ть попече́ние пакі́нуць ду́маць, пакі́нуць ду́мку, адкла́сці кло́паты.
попечи́тель
1. (опекун) апяку́н, род. апекуна́ м.;
2. (должностное лицо) уст. папячы́цель, -ля м.;
попечи́тельница
1. апяку́нка, -кі ж.;
2. папячы́цельніца, -цы ж.; см. попечи́тель;
попечи́тельный
1. (заботливый) уст. клапатлі́вы;
2. офиц., уст. папячы́цельны;
попечи́тельство ср.
1. апе́ка, -кі ж., мн. нет, апекава́нне, -ння ср., апяку́нства, -ва ср.;
2. (учреждение, должность) уст. папячы́цельства, -ва ср.;