Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

поно́сный уст. (бранный) абра́злівы.

поночева́ть сов., разг. паначава́ць.

поноше́ние ср.

1. (действие) ганьбава́нне, -ння ср., знеслаўле́нне, -ння ср.;

2. (оскорбительные слова) ла́янка, -кі ж.; знява́га, -гі ж.; абра́за, -зы ж.

поно́шенный

1. прич. пано́шаны;

2. прил. (о платье, обуви) падно́шаны, но́шаны; (изношенный) зно́шаны; (стоптанный) стапта́ны.

понра́виться сов. спадаба́цца.

понтёр карт., уст. панцёр, -ра м.

понти́ровать несов., карт. панці́раваць;

понтиро́вка панціро́ўка, -кі ж.

понтифика́т церк. пантыфіка́т, -ту м.

понто́н в разн. знач. панто́н, -на м.;