Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

по́лон по́ўны, по́вен (каго, чаго); см. по́лный 1.

поло́н ист. пало́н, -ну м.

полоне́з муз. паланэ́з, -за м.

полонённый запало́нены.

полониза́ция паланіза́цыя, -цыі ж.;

полонизи́рованный паланізава́ны;

полонизи́ровать сов. и несов. паланізава́ць;

полонизи́роваться

1. сов. и несов. паланізава́цца;

2. страд. паланізава́цца;

полони́зм лингв. палані́зм, -ма м.

поло́ний хим. пало́ній, -нію м.