Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

помя́нутый

1. прич. успо́мнены, памя́нуты;

2. прич., церк. памя́нуты; см. помяну́ть;

3. прил. (упомянутый, названный) памянёны;

не тем будь помя́нут погов. не паміна́ючы лі́хам; не ка́жучы благо́га сло́ва;

помяну́ть сов.

1. (вспомнить) успо́мніць;

2. (справить поминки) церк. памяну́ць;

помяни́те моё сло́во погов. успо́мніце маё сло́ва.

помя́тый

1. памя́ты; пакаме́чаны;

2. паці́сканы, паду́шаны; пацёрты, пато́ўчаны;

3. паме́сены;

4. патапта́ны;

5. пацёрты;

6. пабі́ты; см. помя́ть.

помя́ть сов.

1. памя́ць; (покомкать) пакамячы́ць;

2. (подавить) паці́снуць, падушы́ць, (много, долго, неоднократно) пападу́шваць, пападушы́ць; (размять) паце́рці, патаўчы́;

3. (помесить) памясі́ць, (долго, неоднократно) папаме́шваць, папамясі́ць;

4. (потоптать) патапта́ць;

5. (лён, пеньку) паце́рці;

6. перен., прост. пабі́ць, (много, неоднократно) папабіва́ць, папабі́ць.

помя́тьсяI сов.

1. памя́цца; пакамячы́цца;

2. паці́скацца, падушы́цца; паце́рціся, патаўчы́ся; см. мя́ться.

помя́тьсяII сов., разг. (помедлить) паму́ляцца; памару́дзіць.

понабира́ть сов., разг. панабіра́ць; (набрать) набра́ць;

понабира́ться набра́цца, мног. панабіра́цца.

понаблюда́ть сов.

1. панагляда́ць, паназіра́ць; (проследить) пасачы́ць (за кім, чым);

2. (иметь надзор) падагляда́ць (каго, што).

пона́бранный панабіра́ны; набра́ны;