Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

повяза́ть сов.

1. завяза́ць, мног. пазавя́зваць; (обвязать) абвяза́ць, мног. паабвя́зваць; (передник) падпераза́ць; см. повя́зывать 1;

2. (вязать в течение некоторого времени) павяза́ць, (много, неоднократно) папавяза́ць, папавя́зваць;

повяза́ться (передником) падпераза́цца; (обвязаться) абвяза́цца; (платком) разг. завяза́ць ху́стку; см. повя́зываться 1;

повя́зка павя́зка, -кі ж.;

наложи́ть повя́зку на ра́ну налажы́ць павя́зку на ра́ну;

ги́псовая повя́зка гі́псавая павя́зка;

повя́зочный павя́зачны;

повя́зывать несов. завя́зваць; (обвязывать) абвя́зваць; (передником) падпяра́зваць;

повя́зывать га́лстук завя́зваць га́льштук;

повя́зывать го́лову платко́м завя́зваць на галаву́ ху́стку;

повя́зываться

1. (передником) падпяра́звацца; (обвязываться) абвя́звацца;

повя́зываться платко́м завя́зваць ху́стку, абвя́звацца ху́сткай;

2. страд. завя́звацца; абвя́звацца; падпяра́звацца; см. повя́зывать.

повя́ленный павя́лены;

повя́лить сов. павя́ліць.

повя́нуть сов. павя́нуць.

пога́вкать сов. пага́ўкаць, (долго, неоднократно) папага́ўкаць.