случа́йный выпадко́вы.
Verbum
анлайнавы слоўнікслуча́ть 
случа́тьсяI 
случа́тьсяII 
случённый злу́чаны, спарава́ны.
случи́вшееся 
случи́вшийся які́ (што) зда́рыўся, які́ (што) вы́паў; які́ (што) тра́піўся; які́ (што) адбы́ўся; 
случи́ть 
случи́тьсяI 
1. зда́рыцца, вы́пасці;
2. (встретиться) тра́піцца, нада́рыцца; (прийтись) даве́сціся; (оказаться) тра́піцца; (быть, иметься) быць;
случи́лся здесь друг тра́піўся тут ся́бар;
случи́лось заночева́ть в по́ле давяло́ся (вы́пала) заначава́ць у по́лі.
случи́тьсяII