Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

сокро́вище ср., прям., перен. скарб, род. ска́рбу м.;

сокро́вища недр ска́рбы не́траў;

сокро́вища мирово́й культу́ры ска́рбы сусве́тнай культу́ры;

ни за каки́е сокро́вища ні за які́я ска́рбы, ні за што на све́це;

сокро́вищница ска́рбніца, -цы ж.

сокруша́тьI несов. крышы́ць; (уничтожать) знішча́ць, ні́шчыць; (разрушать) руйнава́ць, разбура́ць.

сокруша́тьII несов. (печалить) засмуча́ць; (приводить в отчаяние) прыво́дзіць у ро́спач.

сокруша́тьсяI несов. (печалиться) смуткава́ць, бедава́ць.

сокруша́тьсяII несов., страд. крышы́цца; знішча́цца, ні́шчыцца; руйнава́цца, разбура́цца; см. сокруша́тьI.

сокруша́ющий прил., см. сокруши́тельный.

сокруше́ниеI (действие по глаг. сокруши́тьI) знішчэ́нне, -ння ср.; зруйнава́нне, -ння ср., разбурэ́нне, -ння ср.

сокруше́ниеII ср. (печаль) скру́ха, -хі ж.; (скорбь) сму́так, -тку м.; (сожаление) жаль, род. жа́лю м.; см. сокруша́тьII.

сокрушённо нареч. (с сокрушением) са скру́хай, з жа́лем; (печально) засму́чана; журбо́тна.