слух 
1. (чувство) слых, 
2. (молва) чу́тка, -кі 
◊
ни слу́ху ни ду́ху ні слы́ху ні ды́ху, няма́ і по́чуту;
обрати́ться в слух ператвары́цца ў слых;
ра́довать (ласка́ть) слух ра́даваць слых;
слух 
1. (чувство) слых, 
2. (молва) чу́тка, -кі 
◊
ни слу́ху ни ду́ху ні слы́ху ні ды́ху, няма́ і по́чуту;
обрати́ться в слух ператвары́цца ў слых;
ра́довать (ласка́ть) слух ра́даваць слых;
слуха́ч 
слухово́й слыхавы́;
слухово́е окно́ да́хавае акно́;
слухово́й анализа́тор слыхавы́ аналіза́тар.
слухопротези́рование 
Слуцк 
слу́цкий слуцкі.
Слуцкий райо́н Слу́цкі раён.
слу́чай 
1. вы́падак, -дку 
2. (приключение, происшествие) здарэ́нне, -ння 
3. (повод) наго́да, -ды 
◊
в слу́чае чего́ у вы́падку чаго́, а калі́ што яко́е;
на слу́чай чего́ калі́ што яко́е;
по слу́чаю чего́ з вы́падку чаго́, з прычы́ны чаго́, з наго́ды чаго́;
купи́ть по слу́чаю купі́ць выпадко́ва;
от слу́чая к слу́чаю ад вы́падку да вы́падку;
на все слу́чаи жи́зни на ўсе вы́падкі жыцця́;
в том слу́чае, е́сли… у тым вы́падку, калі́…
случа́йно 
случа́йность выпадко́васць, -ці