слух м.

1. (чувство) слых, род. слы́ху м.;

2. (молва) чу́тка, -кі ж., пагало́ска, -кі ж., по́галаска, -кі ж.;

ни слу́ху ни ду́ху ні слы́ху ні ды́ху, няма́ і по́чуту;

обрати́ться в слух ператвары́цца ў слых;

ра́довать (ласка́ть) слух ра́даваць слых;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)